چندوقت پیش یه دوست بسیار عزیز این نوشته رو به من تقدیم کرد، نوشته ای که از عمق وجودش گرفته شده بود. از دلش برآمد و بر دلم نشست و شاید بر دل شما نیز....
بانوی مهربانی و گریه های بیصدای شب!
چگونه از ظلمت شبانه ات گذشتی و کدامین نام خدا را فریاد زدی که سهم دلت آرامش شده و سهم چشمانت عشق!!